Bom dia!

De eerste twee weken stagen in Portugal zitten er alweer op en dit is me goed bevallen. We kwamen 9 mei rond 9 uur 's ochtends aan en toen zijn we door Jerry, onze stagebegeleider, opgehaald vanaf het vliegveld in Lissabon. We zijn toen eerst naar het stagebedrijf gereden en hebben daar een rondleiding gehad. Het bedrijf gaf een goede indruk en ik zag mezelf daar wel de komende twee maanden rond lopen. Daarna zijn we doorgereden naar ons verblijf. We slapen in een simpel appartement in het dorp Pegões. Het appartement heeft eigenlijk alles wat we nodig hebben, een keuken, een woonkamer, drie slaapkamers, twee badkamers en een balkon. We waren daarom ook aardig opgelucht, aangezien we niet wisten wat we konden verwachten, maar wij hoeven in ieder geval niet te klagen!

Ook over het weer hoeven we niet te klagen. Het is hier tot nu toe elke dag rond de 30 graden geweest. De eerste paar dagen was het wel wennen om in die hitte buiten te werken, maar je raakt er al snel aan gewend. Het eten is hier bijna hetzelfde en gelukkig heeft de plaatselijke supermarkt hier zowat alles te koop. Alleen is het brood een stuk droger als thuis, daarom eet je dagelijks een stuk minder als in Nederland. Ook is er alleen wifi in de Tostibar, een kroeg 100 meter van ons huis vandaan. Daar zijn we dus inmiddels ook vaste klant geworden.

Toen we maandag 11 mei begonnen met de stage werd ik als enige meegenomen om te werken in de techniek samen met Bruno, een Portugees die geen Engels spreekt. Samen met Bruno doe ik klusjes zoals krijten, zeil repareren, waterleidingen repareren en ga zo maar door. We moeten wel een beetje met handen en voeten praten om elkaar te begrijpen, maar dat lukt bijna altijd wel. De tweede week heb ik met Kanu gewerkt, ook een Portugees. Alleen spreekt Kanu wel Engels, dus dat was wat makkelijker communiceren. Met hem deed ik ongeveer dezelfde klusjes als dat ik deed met Bruno. Ik ben blij dat ik hier in de techniek mag werken, aangezien je hierdoor dagelijks afwisseling hebt in je werk. Zo gaan de dagen aardig snel.

Vorige week was er in een dorp verderop een soort feestweek. Alleen was dit heel anders dan het Spektakel in de Maasdijk. Hier stond iedereen rustig de kijken naar iemand die zijn optreden afwisselde met zang en moppen tappen. Toen wij er doorheen begonnen te zingen werd er ook gezegd dat we stil moesten zijn, omdat ze de grap anders niet konden verstaan. Ook zag je nergens bekertjes op te grond liggen, dus het drinken ging niet zo hard, maar later begrepen we waarom er niet zo hard gedronken werd. Er was namelijk een kooi afgezet in de straat waar er stieren opgejaagd werden. De stieren werden eerst opgefokt in een hok en daarna losgelaten. Dit was wel leuk om mee te maken en het was soms nog wel aardig hard rennen om niet geraakt te worden. Over 5 weken is er weer zo´n zelfde soort feest, maar dan in het dorp waar we verblijven.

Dit weekend gaan we bbq´en bij Jerry thuis, zwemmen bij het bedrijf en weer lekker stappen in het dorp. Dus over mij hoef je geen zorgen te maken.

Bom fim de semana!